Dün staddan gördüğüm kadarıyla - zaten herkesin de bahsettiği gibi - 2 farklı Beşiktaş izledik. Bu iki farklı Beşiktaş'ı değerlendirmek gerekirse herhalde 2. yarıdaki Beşiktaş "abi işte bu yeaa" diyeceği Beşiktaştır diye düşünüyorum. Rotasyon, bugün ben futbol izliyorum diyen herkesin kullandığı bir kelimedir. Anlamı da zor değildir zaten. - Hep Rotasyondan abi - Haa tamam o zaman Defanstaki rotasyona alıştık, çok rahatsız etmiyor hem takımı hem tribünü. Zapo'nun tribünlerle barışması sonucunda hele iyice benimsedi artık taraftar Ferrari'nin olmama ihtimalini de. Ama orta sahadaki rotasyonun ölçüsü, takımın dengesini bozabilecek nitelikte olabiliyor. Çift önliberoya alışmış bir orta sahayı tamamen Ernst'e teslim ederek çıktı Beşiktaş sahaya. Tabata'nın artan formu da bunda etken oldu tabi. Fakat, Tabata artan formunu sonradan oyuna girip oyuna hareket getirmesine borçlu belki de. İlk 11'de sahaya çıkınca ne yapacağını kime nasıl yardım edeceğini şaşırmış durumdaydı ilk yarı. Sağda Hilbert, Solda Holosko - özellikle Holosko - genç takımdan A takıma alınmış teoride futbol bilgisi olan ama pratiğe henüz dökmeye hazır olmayan futbolcular gibiydiler. Orta sahadaki bütün bu olumsuzluklara rağmen pozisyonlar bulmamız tek olumlu şeydi ilk yarıda. İkinci yarıda ise, başlıkta yazdığım, 4 - Hele - HöyHöy taktiğine döndük. 4'lü savunma yerinde(Çoğu zaman!) onun önünde herkesin yer yerde olabildiği bir orta saha. Hilbert'i genelde solda gördük ama ortayı doldurma çabası da vardı bir yandan. Ernst'i Guti'nin önünde gördük kimi zaman, Guti oyun kurarken, Bobo-Nobre aynı şekilde çapraz koşular yaptı devamlı. Quaresma girdi, solda başladı top almak için ortaya çok geldi. Israrla sağdan oynadı ama takım. Hilbert yer değiştirmeye, tabiri caizse "akmaya" başlayınca Tabata biraz daha rahatladı. Takım bir hareketlendi. Bu 4-Hele-HöyHöy taktiği zannediyorum ki "Nasıl olsa gol atarız abi yeaa" rahatlığını yaratan etken sanırım takım üzerinde. Hele bir de gol gecikirse o Hele - HöyHöy kısmı tam bir karnaval oluyor. Geçen sene bu tam tersiydi mesela. Hele - HöyHöy - 1 - 1 filandı. O da "Nasıl olsa yemeyiz abi yeaa" dedirtiyordu taraftarlara. Diyeceğim şudur ki, Hele - HöyHöy güzel hoş da bunu artık bir "Sistem" haline getirmeliyiz. Ben baktığım zaman Hele - HöyHöy dememeliyim. (Bir sistem varsa ben anlamamış olabilirim iddialı değilim o konuda). İki senedir, nasıl olsa atarız/yemeyiz gibi rahatlıklar yerine ne oynadığımızı bilerek izleyen bir taraftar rahatlığı yaşamak istiyorum belki de. Ama şu da var şu anki hali, yani "nasıl olsa atarız yeaa" rahatlığını, "nasıl olsa yemeyiz yeaa" rahatlığına şahsi olarak tercih ederim. Yani benim izlediğim futboldan aldığım zevk o. Ha tabi golü önce biz yersek o rahatlık "nasıl olsa 2 tane atarız yeaa" olabiliyor mu onu da zaman gösterecek. Daha sezonun başı. Tabata, Hilbert'e ben tribünde çok kızdım oyun içinde. Ama eğer bir yuhlanma varsa - ki bu çok yansımadı bana tribünde, kapalı alkışladı en azından her ikisini de - bunun yanlış olduğunu düşünüyorum elbette. Biz daha 4. haftada "Sezonun en önemli maçı", "Bu maçta son şansını kullandı" insanlarından olmayalım. Hilbert'in iyi oynadığı maçları, Tabata'nın son iki haftadır formunu hatırlayalım. Sabırsızlık yapmayalım. Bir de maçın sabaha karşı oynanması nedeniyle, tüketilen alkolün oranı fazlaydı haliyle. Taraftar da performans olarak 4-Hele-HöyHöy'e yakındı. Her zaman ki "Sistemimizi" sahaya yansıtamadık tribün olarak.