Beşiktaş bu sezon yaptığı transferlerle taraftarda ve ortalama her Türk seyircisinde büyük bir heyecan yarattı. Q7, Guti gibi adamlar Türkiye’ye, hele hele Beşiktaş’a gelmesine pek de ihtimal verilmeyen adamlardı ancak şimdi Ümraniye’de antrenman yapıyorlar. Mevcut başkan, yönetim kurulunu değiştirdikten ve yeni akıl hocaları edindikten sonra güzel bir strateji oluşturdu ve balık hafızalı Türk halkının gönlünü fethediverdi. Neydi o strateji; taraftarla aran berbat, başkanı olduğun kulübün stadına gidemiyorsun, tribune adamlarını sokturup maç esnası taraftar dövdürecek duruma gelmişsin, tüm spor basını senle dalga geçiyor. Türkiye’de bu durumdan nasıl kurtulursun da rüzgarı arkana alırsın peki; elbette transferle. Geçen sezon Tabata’ya verdiğin paranın daha azına Q7’yi getirirsin, bir de Guti yanına, e bir de hayal tüccarlığıyla Robinho-Adebayor falan derken işler pamuk gibi olur, en büyük başkan sen olursun. Durumu şimdilik böyle özetleyebiliriz sanıyorum, biz asıl mevzuya doğru yol alalım şimdi.
Yukarıda bahsettiğim halkla ilişkiler stratejisinin sonucunda da olsa, 12. ve 13. yabancı olarak gelmiş olsalar da, eldeki yabancıların ne yapılacağı konusunda hiçbir plan olmasa da, oyunculara ödenen maaşlar 30-35 milyon avrolara varmış olsa da tüm bunlardan bağımsız olarak Q7 ve Guti büyük topçular. Ancak onları Beşiktaş’ta büyük yapmak gerekiyor. Şöyle açıklayayım; bu iki topçuya Beşiktaş tarihinde yer açabilmek için bize şampiyonluktan fazlasını vermeleri gerekli. Beşiktaş zaten bu ligin büyüklerinden biri ve en kötü kadroyla bile ortalama beş senede bir şampiyon oluyor. Öyle ki, Nobreli, Gökhan Zanlı kadrolar bile şampiyonluk yaşadı. Ancak şimdi bizim elimizde bu memleket dışından bir dolu tecrübeyle gelmiş, Türkiye ortalamasının çok üstünde yeteneğe ve birikime sahip iki futbolcu var. Bu futbolcuları saha dışında ya da antrenman sahasında ne kadar kullanabileceğimiz uzun vadeli olarak çok daha önemli. Guti’nin öldürücü bir ara pası atmasından daha önemlisi, o pası nasıl attığını Necip’e öğretebilmesi mesela. Ya da Quaresma İsmail’i, Rıdvan’ı büyütebilmeli. Elimizde bir cevher gibi parlayan Ferrari, Ersan Gülüm denilen çocuğun futbolcu olmasına rehberlik edebilmeli. Villarreal maçında harika sinyaller veren kaleci Cenk, Guti’nin şutlarını çıkarmaya çalışırken tecrübe kazanmalı. Yani artık bu takımın iskeletinin oluşturulması gerekli. Bunun için günü kurtarma odaklı yönetimden, şampiyonluktan başka hiçbir şeyle tatmin olmayan taraftardan, menajerlerin elinde oyuncak olmuş yöneticilerden, her gün yeni takım kurup ertesi gün dağıtan basından çok daha başka şeylere ihtiyaç var. Bir zamanlar Beşiktaş’ın kılavuzu olan sabır, dirayet, inanç gibi kavramları yeniden hayatımıza sokmak gerekli yani.
Her yeni gelen teknik direktörle değişmeyen bir kadro yaratabilmek, Beşiktaş’ın uzun yıllar iskeletini oluşturabilecek oyuncuları piyasaya çıkarabilmek, bu çocukların Beşiktaş’la büyüyüp Beşiktaş’ı büyütmesini hep beraber izlemek için elimizde güzel bir fırsat var. Guti, Q7, Ferrari, Ernst gibi bir çuval tecrübeyi beraberinde getiren bu oyunculardan ara pasından, ayak dışıyla atılacak golden, harika bir çalımdan daha fazlasını elde edebilmeliyiz. Fırsat bu fırsat; Beşiktaş restart…