İki takımın birbirleriyle oynadığı maçlara ait istatistiklere baktığımızda bu derbinin dünden bugüne ne kadar çekişmeli geçtiğini, bilhassa son yıllarda tansiyonun çok yüksek olduğuna tanık olduk hep. Kimi zaman iki takım arasındaki transfer çatışmaları, kimi zaman aklı selim olmayan yöneticilerimizin beyanları, kimi zaman da taraftarların birbirine karşı tutumları bu maçın öncesini ve sonrasını hep farklı yerlere taşıdı. 100 yılı geride bırakan bu rekabette son yıllarda kayda değer olağan dışı durum, Fenerbahçe taraftarının İnönü’de, Beşiktaş taraftarının Saraçoğlu’nda daha çok sevindiği. Aslında taraftar olarak, en azından benim için, deplasmanda alınan derbi galibiyetlerinin yeri apayrı. 3 kez İnönü’de deplasman taraftarı olarak yer aldım ve 3 galibiyet gördüm. Belki iki tanesi direkt şampiyonluk yolunu açtığı için bu kadar unutulmaz olmuş olabilir ama ağırlıklı olarak hissettiğim, azınlık olarak 90 dakika boyunca sesiniz çıktığı kadar takımınızın kulağına inancınızı fısıldamaktı. Gelelim o malum İstanbul hatırası olan 3-4’lük maça… Beşiktaş taraftarı olmadığım için o hazzı elbette bilemem ama Pancu, İnönü’de kaleye geçse ve Beşiktaş aynı skorla Fenerbahçe’yi yenseydi coşku mutlaka olurdu ama Kadıköy’de galip gelmek kadar anlamlı olur muydu tartışılır diye düşünüyorum. Bu maç öncesi takımların eksiklikleri şunlar, oynaması gereken taktik şudur; bunu oynarsa maç başlamadan biter olaylarına hiç girmiyorum çünkü iki takımın da yıllardan beri en büyük eksikliği ‘’YÖNETİCİLERİ’’. Elbette hepsini aynı kefeye koymuyorum ama çoğunluğu, hem bu rekabeti daha şiddetli ve çıkılmaz bir hale getirdi hem de her hafta sonu kendimizi iptal ettiğimiz bu güzel oyunu kirlettiler ve kirletmeye de devam ediyorlar, edecekler. Alt kademeye girmeden direk balık baştan kokar diyip Aziz Yıldırım ve Yıldırım Demirören’i göz önüne alalım. Fenerbahçe ve Beşiktaş’ı birbirine yakın bulduğum tek konu başkanlarıdır. İkisi de başkanı oldukları takımları çok seviyorlar evet bu bir gerçek ama onlar severken başkaları o takımlardan nefret ediyor bu da onların çözemediği ya da çözüp de üstüne düşmediği başka bir gerçek. Aziz Yıldırım’ın ayağını kaldırdığı toprağa basan ise Yıldırım Demirören. Örnekler çoğaltılabilir ama sadece tek bir örnek ile olayı dallanıp budaklandırmadan özetleyeyim. Bu sene İnönü’deki Denizlispor maçında yaşananlar ile Fenerbahçe tribünlerinin birkaç sezon önce yaşadıklarını göz önüne getirirsek aslında başkanlarımızın birbirlerinin ruh ikizi olduğunu, Papermoon yerine herhangi bir kahveye gidip bir el tavla oynadıklarında çok daha samimi olacaklarına inanıyorum. Anlaşmama ihtimalleri yok denecek kadar az… Gelelim son olarak sezon boyu Fenerbahçelinin Beşiktaş’ı nasıl gördüğüne… Bu sezon bu lig bana çok şey kattı. Birincisi fikstür avantajı diye bir kavram olmadığına, ikincisi, Beşiktaş’ın özellikle de Mustafa Denizli’nin asla ve asla yabana atılmaması gerektiğini öğrendim. Beşiktaş taraftarları hariç ben de çoğunluk gibi bu sezon Beşiktaş’a şans tanımıyordum. Ligin başındaki o kötü dönem, taraftar-yönetim çekişmesi, Mustafa Denizli’nin isteksizliği derken birden sihirli bir el sanki Beşiktaş’a dokundu ve her şey süt liman oldu. Ondan sonra ne mi oldu ? Yorumcular her hafta başka bir takımı şampiyon gösterdiler; sezon başında daha oynamadan al aşağı edilen Ferrari yere göğe sığdırılamadı; ‘’ballı’’ diye lansa edilen Mustafa Denizli’nin kehanetlerinin dışında oyun zekası da daha çok dile getirildi. Pazar günü bir taraf rezil bir taraf vezir olacak. Pazartesi günü, Fenerbahçe’nin ya da Beşiktaş’ın futbolcularının gece hayatlarını, yöneticilerin telefon konuşmalarını, hakem ve soyunma odası koridorlarını, Salı günü kaybetse dahi sözleşme yenilediği için Mustafa Denizli’nin transfer reçetesini, Daum kaybederse gideceği yeni takımı, Fenerbahçe’nin alacağı oyuncuları, Çarşamba günü Hıncal Uluç’un müthiş tespitlerini (!), Perşembe günü Şampiyonlar Ligi maçları ile Turkcell Süper Lig’i karşılaştırıp, Cuma günü bir önceki haftanın arşivlerine bakacağımız günleri görüp aşağı yukarı bu düzende seyredilecek bir gündemle karşılaşacağız. Bu maç 5-5’de bitse, toplar direklerden de dönse, hakem enfes bir maç da yönetse biz belki azınlık olarak bu güzel oyundan bahsedeceğiz ama genellikle yine her hafta konuşulanlar dile getirilecek... ilk11.blogspot.com