Barış Manço'nun pop müzik tarihine hediye ettiği en garip şey, cacık isimli bu şarkı(?)dır. İçinde uzun uzun sigara yakma seansları, rakıyı kadehe doldurma sesleri ihtiva eden bu mümtaz eserin nadide sözleri bizi o kadar güzel anlatıyor ki buraya eklemeden edemedim: sözüm meclisten dışarı dostlar; bugünlerde kendimi hıyar gibi hissediyorum.. hani, dilim dilim doğrasalar beni, marmara, ege, karadeniz, ve hatta akdeniz cacık olur diyorum.. derdim öylesine büyük ki dostlar kırka yarıp, yine kırka bölseler, ve kırk bostana gübre diye serpseler, kırkbin tane ot biter de, kırkbin derde deva olur diyorum.. övünmek gibi olmasın ama dostlar; kendimi 'hıyar' gibi hissediyorum.. hani ince kıyım doğrasalar beni, akdeniz 'cacık' olur diyorum. ve hatta atlas okyanusu... ve hatta hint oykanusu... ve hatta hatta büyük okyanus bile...cacık olur diyorum. böyle cacığa rakı mı dayanır? "çivi çiviyi söker" derler, soğuktan donanı buzla ovarlar.. ben; zaten yanmışım dostlar... peki, beni fırına mı koysalar? zeytin suyuna kuru ekmek, böyle gelmiş, böyle gidecek... Barış Manço - Cacık