(Trabzonsporlu arkadaşlar alınmasınlar ama anne tarafından Rizeli biri olarak bu başlığı açmamak için çok çalışsam da dayanamadım.)

Yirminci haftanın sonunda hala şu orda oynamalı, sistem aslında bu olmalı diye tartışıyorsak bir yerlerde sorun var demektir. Öyle bir hava var ki aslında bize uyan mükemmel bir sistem ve mükemmel bir diziliş var ve bir gün gelecek bir teknik direktör onu sahaya sürecek. Hâlbuki tüm olan şey sahada bir sürü iyi futbolcunun tek bir taktikte birleşememesi. Trabzonspor bile daha sene başında kurulmasına rağmen sırf taktik istikrarı ve oyuncuların o taktiğe yatkınlığı ile bizden altı puan öne fırlamış.

Trabzonspor demişken, şunu da hemen araya sıkıştırmam lazım. Bu sene üsteki 4 takımla oynadıkları hiçbir maçı kazanamamışlar, oynadıkları 5 maçta iki gol atmışlar, 4 puan almışlar ve hala ligin zirvesindeler. Aldıkları on iki galibiyetin yedisini tek farkla kazanmışlar. Demek ki şampiyonluk yolunda yürümek için alınması gereken maç ya da her maçı rahat kazanmak gibi bir kaide yok.

Dün akşamki maça gelirsek, Beşiktaş çok baskılı oynadı. Bu doğru. Ama iyi mi oynadı, hayır. Hatta baskılı oynamasına rağmen kötü oynamayı başararak futbolda değişik bir açılım yapmayı dahi başardı. Baskının temel kaynağı Cisse-Ernst ikilisi ve onların arkasındaki Sİvok. Trabzonspor çıkmaya çalışıyor, Ernst basıyor bir atak daha, Trabzonspor topu tepikliyor Cisse kafayla topu kesiyor, akabinde bir atak daha, Trabzonspor ara pas denemesi yapıyor, Sivok araya giriyor, tekrardan yükleniyor Beşiktaş ve dolayısıyla baskılı gözüküyor. Peki, bu baskılı oyunda yapabildiği tek şey ne, bol bol orta kesmek. Haklarını yemeyelim, dün orta açma konusunda çığır açtık. Soldan Gökhan Zan çok güzel kesti, İbrahim Toraman iki adamı geçip çok güzel kesti, Delgado sağdan iki kere Bobonun kafasına kesti, Tello desen zaten hep kesici. Hal böyle olunca yapılan orta konusunda Trabzonspora karşı 33-7 gibi bir üstünlük sağlamış oldu Beşiktaş fakat dediğim gibi iyi oyun bu değil, iyi oyun Sivok-Ernst-Delgado-Nobre arasındaki tek paslar. Onun dışındakiler ise topa daha çok hükmeden taraf olmanın getirdiği avantajın kötü kullanılmasından başka bir şey değil ne yazık ki. Ha tabi şu da var, Türkiye’de böyle bir oyun çoğu zaman sonuç verir fakat bu oyunun sürmesi için temel şart ortadaki ikilinin sağlamlığı. Ribaundları ne kadar toparlarsa Beşiktaş, dünkü gibi vasat bir oyunda bile taraftarını heyecanlandırabilir ve illa ki sonunda sonuca da gider.

Netcede Ömercim, bu sene jessie ile Sivasspor maçından sonra gittiğimiz ikinci maçtan da yine 1-1’lik skorla ayrıldık. Allah aşkına Ömer, bizle ne alakası var, sadece rastlantı... Maça gelen gelmeyen arkadaşlara selam olsun der, önümüzdeki maçlara umut fakirin ekmeği dercesine yine de bakarım. Öyle değil mi Kerim?