Skor 1-0 Beşiktaş'ın lehine. Birden kulaklarımıza ve gözlerimize bir cümle ilişiyor: "Fenerle anlaştılar, maçı sattılar."

Maç sonucu 1-2 Beşiktaş'ın aleyhine. Birden kulaklarımıza ve gözlerimize bir cümle ilişiyor. "Trabzonla anlaştılar, maçı sattılar."

Sahaya bakıyorsun, bütün sene ortaya koyduğu ortalama oyunu gene gösteren, bildiğin Beşiktaş var. Ne eksik, ne fazla.

Ben bıktım artık bu zehirden, bu komploculuktan, bu "olay zaten bitmiş ya" havasından.

Tamam, sahadışı oyunlar dönsün cidden ve takımlar maç satsınlar, ki olmamış şey de değil. Hadi 33., 34. hafta olur, üzgünsündür, günah keçisi arıyorsundur bunu bulursun, tamam, anlarım.

Yahu daha 24. haftadayız be! Daha 10 hafta var yahu? 10 haftada lider 10 defa değişir, kafayı mı yediniz siz? Daha şimdiden masabaşına bağlayacaksanız her şeyi, niye izliyorsunuz ki bu oyunu? Bir sonraki gün açın skora bakın, rahatlayın.


Futbolu sevmeden sadece takımından alacağı sadistik/mazoşistik hissiyat için futbol izleyen insanları anlamıyorum. Gerçi her alanında bir manyaklık dönüyor memleketin, siyaseti, toplumu, sporu hepsi bir yerde. Toplu terapi şenliği lazım, her belediye yapsın bunu.

O kırılan güzel kalemin sözlerine ithafen bitirelim yazıyı:

"Masabaşı teorilerinden boşalacak o zehirli kanın yerini dolduracak temiz kan, taraftarın futbol sevgisini bulacağı asil damarında mevcuttur."