10 seneye yakin zaman Turkiye'de basketbolu cok yakindan takip ettim... Yakindan takip edince doksanlarda basiniza gelecekler belli... Yeri geldi Ahmet Fetgeri'yi bosalttirdilar Tofas maclarinda, yeri geldi Ayhan Sahenk'in onunde copladilar, vaktinde sabahin 8'inde Abdi Ipekci'nin onunde en onden siraya da girdigimiz oldu... Boyle deyince, bir iki defa gibi oldu ama, o vakitler okulda devamsizlik hakki 20 gundu, biz 15'ini Efes - Ulker'in Avrupa maclarini kovalarken yakardik... Ilk genclik, biraz delilik iste... O 10 senenin icinde Iverson'la da tanistik. Bana sorsalar uc bes senedir takip etmedigimden NBA diyenlere hala Iverson, McGrady derim dururum... Meger benim caylak bildigim Jason Richardson bile yasini almis, nereden bileyim...

Basketbolu sevmeyen adama basketbolu sevdirmek zordur. Problem de macin sonuna dek suren cekismeden kaynaklidir. Takimlar arasinda buyuk fark yoksa hakikatten de 4. ceyregin son 2 dakikasina o takimi hangi mental ve fizik noktada getirdiginiz macin sonucunu belirler. Her kocun kendine gore bir yontemi vardir, kimisi son dakikalara kadar en onemli oyuncusunu dinlendirerek oynatir, yipranmasini engeller, son 4 dakikada oynatir ki takim canlansin. Kimisi son ceyregin tamaminda yildizini oynatir ki eli isinsin attigi toplar girsin, kimisi de bench sahibi olmadigindan ve butun mac zaten cikaramadigindan adami dua etmeye baslar ki macin sonunu getirsin... Bu boyle olunca basketbolu sevmeyen adam o 35 / 45 dakikalik karsilikli hucumlardan bayar, oyun onun icin cekiciligini kaybeder. Bu benim icin boyle degil ama basketbol sevmeyen adam icin boyle... Hele Avrupa basketbolunda!

Dunku mac da karakteri itibariyle cok net sekilde vasat bir basketbol maci kivamina geldi, suratle... Mac boyu karsilikli kotu hucum eden iki takim vardi sahada.. Korkunc set hucumlari, sifir hizli hucum girisimi, tipik bir kotu basketbol maci ornegi... Bizim hoca gitti takimin yildiz 2 numarasini kritik periyodda oyuna soktu, fena da savunmadilar onu.

Rakibin pivotu el ustunden inanilmaz bir sut atti, o top iceri girdi, mac cok kritik, dondurulemeyecak yerde rakibe donuverdi! Sonra rakip savunma ilginc sekilde "kazaniyorum galiba lan" inancsizliginin getirisi panige dustu. Mac boyu duran adamlar her yaptiklari kosuda bosa cikmaya basladilar... Caylak oyuncu cok kotu bir sut atti, top gitti cembere, panyaya carpip iceri girdi... Oyle bir vakitte girdi ki sut, son hucum sansi yine ev sahibindeydi... Muthis hucumlar geldi, guard bombos turnikeyi cembere bile degdiremedi, blok yedi; 2 numara aldi o topu iceri atti, hakem hakli kararla hucum faul verdi... Son hucum saniyorduk meger degilmis, her seyin bittigini dusundugumuz yerde yildiz guard herkesin sola atmasini bekledigi topu saga, iceriye yolladi, takimin toparlanamayan 3 numarasi faulu aldi. Basketboldan farkli olarak, takimin yorgun guardi geldi serbest atis cizgisine... Olmayacak oldu... O yorgunlukla son hucumun son saniyede getirdigi iki faul atisini da kacirdi... Sonra tabii herkes mutsuz oldu. Mac boyu 15-20 sayi farkla onde goturup sov yapmayi istiyorlardi, oysa  vasat bir basketbol maci gibi oyun son hucumlara sikisti, superstar guard o hucumu yariladi ama bitiremedi...

Iverson'a Besiktas'tan basketbollu ama keyifsiz bir hosgeldin. Umarim iki yilin sonunda kendisini gozyaslariyla ugurlariz Ataturk Havalimanindan...