31 Ocak'tan bu yana bir şeyler karalamayı çok istememe rağmen, gece yarılarını geçen uzun mesailerden ötürü excel ekranı kapalıyken oturamadım bilgisayar başına. O tarihten bu yana eve ilk kez bu kadar erken geldim. ( An itibariyle 23:25)

Ne yazacağım diye düşündüm durdum, aklıma çok şey geldi hoşuma gitmeyen... Geride bıraktığı eserlere rağmen yaşamış olduğu bile tartışılan William Shakespeare'ın yazdığı, Can Baba'nın harikulade bir şekilde Türkçe'ye çevirdiği, Ezginin Günlüğü'nün yine enfes olarak besteye döktüğü bir sone anlatmak istediğimden fazlasını bile anlatmakta... Anlayana...

Vazgeçtim bu dünyadan tek ölüm paklar beni, Değmez bu yangın yeri, avuç açmaya değmez. Değil mi ki çiğnenmiş inancın en seçkini, Değil mi ki yoksullar mutluluktan habersiz,  Ezilmiş, hor görülmüş el emeği, göz nuru, Ödlekler geçmiş başa, derken mertlik bozulmuş, Değil mi ki korkudan dili bağlı sanatın,  Değil mi ki çılgınlık sahip çıkmış düzene, Doğruya doğru derken eğriye çıkmış adın,  Değil mi ki kötüler kadı olmuş yemen’e, Vazgeçtim bu dünyadan, dünyamdan geçtim ama,  Seni yalnız komak var, o koyuyor adama.