İşten güçten Beşiktaş'a zaman ayıramaz oldum. Yine iş güç icabı yolum da Milano'ya düşünce, hemen Milan - Palermo macını yakaladım, tribünde nefes alıyorum şu anda... Allah'ın sevdiği kuluyum, üç haftada iki futbol memleketini ziyaret etme şansı yakaladım. İngiltere'yi Jessie de anlattı, ben de. San Siro görüntü ve hava itibariyle Old Trafford'un o kadar üzerinde ki, kıyaslamaya bile utandım... Daha dışarıda üzerinde formalar olan insanları gördüğünüzde farkı anlamaya başlıyorsunuz. Kadınların tribündeki oranı Old Trafford'un belki de üzerinde... Üzerlerinde formalar ve büyük çoğunluğunun kolunda da Louis Vuitton çantalar var... Böyle de anlatmışlardı, gözümüzle gördük...

Stadın dışı son derece muntazam... Yemek yiyilecek yerler (acaip lezzetli sandvic yapıyorlar) mağazalar ve tabii ki karaborsacılar muazzam bir alana yayılmış durumda... Stad şehrin göbeğine yakın olmasına rağmen, kendisine Olimpiyat Stadı kadar yer ayrılmış.

Maçla ilgili asil bombaya gelince, Fenerbahçe maçında çok tartışılan kimlik kontrolü hikayesi burada günlük hayattan ibaretmiş. Biletinizi, pasaportunuzu ya da kimliğinizi teker teker ibraz ediyorsunuz... Adam yüzünüze ve fotoğrafinıza bakıp sizi iceri öyle alıyor!! Üstelik bu hem ana girişte hem de tribüne çıkışta başınıza gelen bir şey! Bunu 90 küsur bin kisiye nasıl yaptıklarını anlamak için ise yine geniş alanı ve bugün bu maç için çalisan yüzlerce insanı gözönüne almak gerekiyor. Evet, burada da insan olduğunuzu unutmuyorsunuz...

Zemin dışında stad mükemmel. Tırmanılan merdivenler 110 kiloluk cüssemi yere sermediğine göre, katlanılabilir... Maça az kaldı, benden şimdilik bu kadar...