eline sağlık. 'hesap kitap' işlerine öylesine kaptırdık ki.. es geçmiş sanki herkes yazıyı.

gerçekten beşiktaş'a bir sevgi besliyorsan, bazen de paylaşasın gelmiyor onu. senle onun arasında cereyan etsin istiyorsun sadece. başka fikirler o gün yaşadıklarına, yaşamak istediklerine yön vermesin.

maçı yalnız izlemek kadar, stada yalnız yürümek bile özel bir keyif. şairler'de veya ara sokakta bir meyhanede içtikten sonra arkadaşlara, ben bir yere uğrayıp gelirim demek.. her sokağından marşların yükseldiği köyiçi'nde sürtmek, kimse 'nereye gidiyoruz abi' demeden canının istediği her sokağa girmek, beğendiğin tezahürata katılmak... nası bitirsem, 'güzel şeyler bunlar'. şu an girdiğimiz boookk gibi durumda bile; 'bunlar geçecek, az da değil, 5 sene sonra bile olsa aynı keyfi yaşayacağım ben buralarda' diyebiliyorum bu sayede. eminim bundan da. zaten işin çekilebilir tek kısmı bu :)

gaza getirme cümlesi değil, öyle veya böyle gerçek bu: güzel günler göreceğiz, güneşli günler. yeter ki geriye dönüp baktığımızda yaptıklarından veya yapmadıklarından utananlardan olmayalım. çünkü onlardan olacak aramızda.