Eylemsizlik de iyidir. Bir taraftarın bir iç saha maçında, hatta tüm sezonda; takımının süregelen ruhsuz oyununa veya yönetimin karaktersiz tavırlarına, sahadaki oyuncusunun çirkefliğine vs.. tepki olarak maça gitmemesi. Veya milli maçlarda milli hezeyanların parçası olmak istememesi vs.. Hatta tv başında dahi izlemeyi reddetmesi. Bunlar da yerine, durumuna ve bakış açına göre güzel şeyler. Futbolu sevelim, hem de yerinde sevelim, peşinden gidelim derken; sokak futbolunu da unutmamak gerekiyor. Futbol o iş için para alan adamların takımlarından mürekkep değil. Halı saha yapmak için boş alanlar nasıl bulunuyorsa, aynı büyüklükte çim sahaların yapılması gerekiyor. Mahalle maçlarının değerinin artması, profesyonel futbolun pisliğinden bunalanların mahalle maçlarına akın etmesi, yüzlerce kişinin amatör ruhun peşinden gitmesi gerekiyor. Endüstri canı sıkıldığı zaman çeker gider. Futbolun can damarı sokaktır, hatta günümüzde halı sahadır. İş 3 büyük stadın takipçisi olmak veya yükselme grubu maçlarını takip etmek de değil sadece. Galatasaray-Fenerbahçe maçı oynanırken halı sahada 7'ye 7 kendi maçını yapan adamlara selam olsun. (Beşiktaş oynuyorsa başka..)